Budowanie i okablowanie pętli odwrotnych dla modeli pociągów

Spisie treści:

Anonim

Świerk / Ryan C Kunkle

Odwrotna pętla, czasami nazywana torem balonu ze względu na swój kształt, pozwala pociągowi na zmianę kierunku bez jazdy wstecz. W prototypie tory te zajmują dużo ziemi, ponieważ pociągi nie radzą sobie z ostrymi zakrętami. Są używane w kopalniach węgla, elewatorach zbożowych, elektrowniach i podobnych dużych gałęziach przemysłu, które mogą załadować / rozładować cały skład. To, co kosztują w przestrzeni, oszczędzają czas i wydajność. Lokomotywy nie muszą być rozprzęgane, obracane i poruszane wokół pociągu. Wózki często używają odwrotnych pętli na końcach przejazdów, wykorzystując ich mniejszy promień skrętu.

Na modelowej linii kolejowej, podobnie jak w prototypie, pętle odwrócone zajmują dużo miejsca, ale są najszybszym sposobem na obrócenie całego pociągu. Jednym z najczęstszych zastosowań odwróconych pętli w nowoczesnym projektowaniu układu jest część placu postojowego. Włączając pętlę zwrotną, przyjeżdżające pociągi można szybko zawrócić i przygotować do następnego przejazdu.

Jaki jest problem?

Większość modeli kolei wykorzystuje tory do przekazywania mocy do pociągów. Większość dwuszynowych systemów torowych wykorzystuje dodatnie (+) napięcie na jednej szynie i ujemne (-) na drugiej. W odwrotnym układzie pętli lewa szyna ostatecznie dotknie prawej szyny i spowoduje zwarcie.

Te same zasady obowiązują w przypadku innych sekcji torów cofania, w tym trójników i gramofonów. Inne typowe aranżacje ścieżek, takie jak „Figure-8”, wyglądają jak pętle cofania, ale tak nie jest. Jeśli znalazłeś zwarcie, które można naprawić, usuwając odcinek toru, istnieje duża szansa, że ​​masz pętlę odwrotną.

Trójszynowe systemy szynowe, najczęściej kojarzone z pociągami o rozstawie torów, rozwiązują ten problem poprzez doprowadzenie wspólnego napięcia do obu zewnętrznych szyn, wykorzystując środkową szynę przeciwną. W ten sposób szyny dodatnie i ujemne nigdy się nie spotykają.

Na szczęście istnieją proste rozwiązania tych problemów elektrycznych, które nie wymagają dodania trzeciej szyny.

Podłączanie pętli zwrotnej do pracy DC

Jeśli Twój model kolejki korzysta z konwencjonalnego źródła zasilania prądem stałym (DC), dodanie pętli zwrotnej jest możliwe tylko za pomocą przełącznika. Ta metoda będzie działać z systemami sterowania oferowanymi w większości dwuszynowych zestawów pociągów dostępnych obecnie na rynku. Tej samej metody można użyć z cyfrowym sterowaniem poleceń (DCC), chociaż istnieją również inne opcje dla tych systemów.

Te same kroki działają dla pętli i wszystkich innych sekcji ścieżek cofania, w tym trójników i gramofonów.

Ryan C Kunkle

Izolowanie sekcji cofania

Zanim będzie można podłączyć pętlę zwrotną, należy ją odizolować elektrycznie od reszty linii kolejowej. Można to zrobić, wstawiając izolowane łączniki szyn na każdej szynie na każdym końcu sekcji odwracającej. W przypadku gramofonów szczeliny między mostkiem a masą robią to automatycznie. W przypadku odwróconych pętli lub trójników, szczeliny są najczęściej umieszczane na tylnych końcach rozjazdu, który tworzy pętlę / tylny tor.

Zainstaluj izolowane plastikowe łączniki lub wytnij szczeliny w obu szynach.

Wybór przełącznika

Przełącznik dwubiegunowy dwubiegunowy (DPDT) jest potrzebny do odwrócenia prądu elektrycznego w sekcji rewersyjnej. Można je znaleźć w większości sklepów ze sprzętem i elektroniką. Większość odmian łatwo dostępnych przełączników będzie w stanie sprostać wymaganiom dotyczącym napięcia i natężenia prądu dla modeli pociągów. Poszukaj czegoś o co najmniej 14 woltach i 5 amperach.

Niektóre przełączniki mają również położenie „wyśrodkowane”. Jest to dobra opcja, jeśli chcesz mieć możliwość całkowitego wyłączenia zasilania sekcji cofania. Poszukaj przełącznika oznaczonego „DPDT Center Off”.

Z tyłu można znaleźć przełączniki z zaciskami do lutowania lub śrubami. Albo zadziała, jeśli nie masz pewności co do swoich umiejętności lutowania.

Okablowanie przełącznika dwustabilnego

  1. Przełącznik dwustabilny będzie miał sześć zacisków z tyłu. Aby przygotować przełącznik do sekcji rewersyjnej, użyj dwóch przewodów do wykonania znaku „X” między górną i dolną parą zacisków.
  2. Podłącz wyjście zasilania do dwóch środkowych zacisków. Te przewody zostaną podłączone do toru w odwrotnej sekcji. Wiele podajników może być używanych na dużych odwróconych pętlach.
  3. Podłącz przychodzące zasilanie do jednej z pozostałych par. Może to być połączenie bezpośrednio z zasilacza lub z szyny zasilającej, która zasila resztę układu.

Obsługa pętli zwrotnej z okablowaniem DC

Zanim pociąg będzie mógł wjechać na pętlę, przełącznik dźwigienkowy musi być odpowiednio wyłożony, tak aby polaryzacja sekcji odwrotnej odpowiadała polaryzacji reszty toru w punkcie wejścia. Pomocne jest odpowiednie zorientowanie i oznaczenie przełącznika. „IN / OUT”, „A / B”, „EAST / WEST” lub inne oznaczenia powinny pomóc operatorom zaplanować ruch i uniknąć szortów. Pętla może być używana w jednym lub obu kierunkach. Jeśli pętla ma być używana tylko w jednym kierunku, rozważ dodanie przełącznika sprężynowego do wejścia, aby uprościć operacje.

W przypadku gramofonów wejście / wyjście może nie być odpowiednim oznaczeniem. Niektóre rozjazdy mają na jednym końcu kabinę operatora. Możesz również pomalować poręcze lub krawat na jednym końcu mostu, aby zidentyfikować koniec A vs. B. Oznacz odpowiednio przełącznik dwustabilny. Połączyć wszystkie tory łączące się z obrotnicą równolegle z resztą toru. Tylko sam stół musi odwrócić polaryzację, wybierając A lub B na końcu mostu, przez który przejdzie twój silnik.

Przełącznik dwustabilny zmieni polaryzację szyn w sekcji cofania, gdy pociąg znajdzie się w pętli. Kiedy tak się stanie, pociąg również zmieni kierunek. Aby pociąg poruszał się do przodu, musisz także zmienić kierunek na przepustnicy. Jeśli wrzucisz oba przełączniki jednocześnie, możesz zrobić oba, gdy pociąg jest w ruchu. Oczywiście możesz też zatrzymać pociąg przed wrzuceniem zwrotnic.

Zawsze dobrze jest pozostawić rozjazd torów i przełącznik polaryzacji w tym samym kierunku. Jeśli używasz odcinka wstecznego tylko w jednym kierunku, zaplanuj z wyprzedzeniem i zresetuj oba zwrotnice, gdy pociąg zakończy jazdę po torze.

Ryan C Kunkle

Okablowanie pętli zwrotnej dla DCC

Podobnie jak konwencjonalne okablowanie prądu stałego, pętla cofania lub odcinek toru muszą być elektrycznie odizolowane od reszty linii kolejowej, nawet w przypadku cyfrowego sterowania sterowaniem (DCC). Można to zrobić za pomocą plastikowych łączników szyn lub po prostu wycinając szczeliny w obu szynach na każdym końcu toru wstecznego.

Odwrócone sekcje mogą nadal mieć ręcznie przełączaną polaryzację za pomocą przełącznika dwustabilnego z DCC. Jedyna różnica polega na tym, że nie trzeba zmieniać przełącznika kierunku w kabinie, ponieważ polaryzacja szyn nie określa już kierunku jazdy.

Drugą opcją jest zainstalowanie automatycznego zespołu rewersyjnego. Te płytki obwodów drukowanych wykrywają zwarcie, gdy pociąg wjeżdża lub wyjeżdża z położonej naprzeciw niego sekcji cofania. Po wykryciu zwarcia płytka zmienia biegunowość w odwrotnej sekcji. Pociąg powinien kontynuować jazdę bez wahania. Dodatkową zaletą tych płytek jest to, że wiele z nich działa również jako wyłącznik automatyczny i pozwala uniknąć uszkodzenia dekodera lub innych drogich komponentów.

Ryan C Kunkle

Okablowanie autorewersu

Chociaż dostępnych jest kilka wersji, większość kart z automatycznym odwracaniem jest prosta w instalacji. Większość z nich wymaga tylko podłączenia dwóch przewodów wejściowych z magistrali nieodwracającej i dwóch przewodów wyjściowych do sekcji nawrotnej. Niektóre oferują opcje dodawania rezystorów w celu zwiększenia czułości lub dodania wskaźników LED do paneli sterowania.