Modele torów kolejowych i problemy z maksymalnymi poziomami

Spisie treści:

Anonim
onfilm / Getty Images

Nachylenie toru to nachylenie toru kolejowego. Nachylenie toru jest wyrażone jako procent jego wzrostu w czasie jego biegu. Na przykład, jeśli masz 100 cali modelowego toru kolejowego, a pociąg wspina się o jeden cal, to nachylenie wynosi 1 procent. Kiedy 25 cali toru podnosi się o 1 cal, nachylenie wynosi 4 procent. Maksymalne nachylenie to najbardziej strome nachylenie, na jakie mogą wjechać pociągi. Dobrze zaplanowane oceny mogą sprawić, że układ będzie interesujący. Źle zaplanowane mogą być katastrofą.

  • Jaka jest moja maksymalna ocena?

    Prosta odpowiedź, którą usłyszysz od wielu fanów modelarstwa kolejowego, brzmi: nigdy nie używać pochyłości bardziej stromych niż 2%. Jednak to nie jest ostateczna odpowiedź. Największy producent materiałów do modelowania krajobrazu kolejowego, Woodland Scenics, oferuje elastyczną piankę pochyłą do stopniowania układów modeli kolejowych o nachyleniu 2 procent, 3 procent i 4 procent i nadal je sprzedaje.

    Te stopnie nie są zbyt strome dla modeli pociągów, ale są strome dla prawdziwych pociągów. W prawdziwym kolejnictwie istnieją trzy klasy ocen: 0,8% do 1% to klasa „lekka”, 1% do 1,8% to klasa „ciężka”, a wszystko powyżej 1,8% to klasa „górska”.

    Z powodu tego ograniczenia w rzeczywistych pociągach, niektórzy konstruktorzy prototypowych modeli linii kolejowych będą wyśmiewać każdą pochyłość bardziej stromą niż 2 procent, nazywając je układami „pociągów zabawkowych”.

    Maksymalne nachylenie jest często podyktowane dostępną przestrzenią zabudowy. Domniemany wymóg jest taki, że jeśli budujesz mały układ, powinien być płaski. Ale dlaczego nie kolejka górska nad płaskim owalem lub ósemką?

  • Problemy z maksymalnym nachyleniem toru i pociągiem

    Maksymalna ocena jest funkcją trzech czynników: mocy lokomotyw, masy lokomotyw oraz liczby i masy wagonów w pociągach. To, że moc lokomotywy jest czynnikiem, jest zdrowym rozsądkiem; słaba lokomotywa nie podniesie wielu wagonów na wyższy poziom. Ale to, jak waga lokomotywy wpływa na maksymalne pochylenie, nie jest tak oczywiste. Im większa waga, tym większa przyczepność. Oznacza to, że koła lżejszych lokomotyw mogą się ślizgać tam, gdzie cięższe lokomotywy mogą wspinać się po pochyłości. Lokomotywy o większej skali mogą lepiej radzić sobie ze stromymi wzniesieniami niż mniejsze wagony. Dobre lokomotywy w skali N mogą ciągnąć około 15 wagonów do 4 procent. Ale dla niektórych modelarzy 15 samochodów to za krótki pociąg.

  • Stopnie, podobnie jak krzywe, dotyczą przestrzeni

    W przypadku krzywych torów modelowych problemem jest szerokość dostępnej dla nas przestrzeni. Podczas gdy zakręty mogą służyć do przełamania monotonii długich prostych odcinków torów, zawracanie pociągu z łukiem 180 stopni, konieczność ciągłego ruchu układów, podważa granice wąskiego układu.

    W przypadku modelu toru kolejowego można również użyć nachyleń, aby uczynić układ bardziej atrakcyjnym wizualnie. Ale ciekawe układy często przechodzą jeden tor nad drugim na mostach lub estakadach. Uzyskanie wystarczającej wysokości dla nad / pod na krótkim modelu linii kolejowej to miejsce, w którym nachylenie staje się wyzwaniem.

  • Modelowe prześwity na przejazdach kolejowych

    Świerk / Randall Roberts

    W tabeli podano prześwity w różnych skalach dla mostów i tuneli. National Model Railroad Association (NMRA) nie wymienia standardów dotyczących prześwitów tuneli i mostów. Standardy prześwitu pionowego są oparte na wymiarze „H”.

    Producenci filarów estakad i portali tuneli na ogół przekraczają ten wymiar na tyle, aby uwzględnić wysokość szyn w większości modeli torów kolejowych. Istnieją jednak liczne przypadki, w których produkty portalu tuneli nie mają wystarczającego odstępu dla modeli nowoczesnych lokomotyw i wagonów. Pantografy na lokomotywach elektrycznych również zwiększają wymagania dotyczące prześwitu.

  • Klasyfikacja działa na crossover

    Świerk / Randall Roberts

    Aby podnieść tor tak, aby się przecinał, jak na prostej ósemce, potrzebujesz nachylenia, który podniesie tor do wysokości prześwitu. Tabela prześwitów zawiera długości przejazdów wymagane do podniesienia toru na określoną wysokość dla stopni 2%, 3% i 4% w różnych skalach.

    Pamiętaj, że tor musi również zejść z powrotem do swojego poziomu początkowego, więc ta długość nachylenia jest wymagana na każdym końcu mostu. Diagram przedstawia układy zwrotnic w skali N dla ocen 2 procent i 4 procent. Wznoszące się ścieżki są zaznaczone na zielono, a opadające na czerwono. 2-procentowy układ nachylenia wymaga więcej niż 6 jardów długości układu.

  • Podziel oceny toru

    Świerk / Randall Roberts

    Nie możesz skrócić całkowitej długości oceny toru wymaganej w przypadku oceny powyżej / poniżej, ale możesz podzielić oceny na pół. W tym celu należy podnieść wysokość podstawy o połowę wysokości prześwitu tunelu. Następnie używasz stopni, aby obniżyć tor dla dołu i podnieść go na koniec. Ta technika wymaga czterech stopni o połówkowej długości zamiast dwóch o pełnej długości. Może również sprawić, że Twój układ będzie bardziej interesujący.

    Diagram przedstawia ósemki w skali N z podziałem na oceny. 4-procentowy układ nachylenia ma teraz długość 3 jardów. Niebieskie zewnętrzne krzywe to punkty środkowe stopni. Możesz dodatkowo skrócić układ, tworząc łuki jako część nachylenia. Jednak gatunki zakrzywione wymagają dodatkowych rozważań.

  • Gatunki torów zakrzywionych

    Podczas zakrzywiania nachylenia zwiększa się efektywne nachylenie nachylenia. Im węższa krzywa, tym bardziej stromy efektywny spadek.

    Przykładem jest 11-calowa krzywa o promieniu 4% w skali N. Lokomotywa klasy konsolidacyjnej Athearn bez problemu przejechałaby dziewięć swoich wagonów Overton przez ten zakrzywiony tor. Jeśli utworzysz krzywą o promieniu 8,5 cala z nachyleniem 4%, konsolidacja pociągnie tylko pięć samochodów na tym węższym nachyleniu. Ta klasa ma 1 cal wysokości, połowę skali N powyżej / poniżej wysokości.

  • Lokomotywy wieloczłonowe

    Podczas ciągnięcia dłuższych pociągów, szczególnie w skali N, często stosuje się prototypową praktykę ciągnięcia pociągu z wieloma lokomotywami. Zwiększy to również rozmiar pociągu, który można podciągnąć na wyższy poziom, lub maksymalny poziom dla mniejszej liczby wagonów.

    W erze pary kolejowej nie było niczym niezwykłym, że lokomotywy „pomocnicze” stały obok, które można było dodać do pociągów na bardziej stromych wzniesieniach. Podczas gdy nowoczesne prototypowe pociągi spalinowe zwykle umieszczają wszystkie lokomotywy z przodu pociągu, niektórzy modelarze umieszczają lokomotywy w środku pociągu.

  • Ghost Cars (zmotoryzowane samochody skrzyniowe)

    Inną techniką jest użycie samochodu-widma lub „samochodu oszusta”. To jest wagon towarowy, zwykle wagon towarowy, który jest zmotoryzowany jak lokomotywy. Samochody-widma są zwykle umieszczane w środku długiego pociągu lub rozmieszczone równomiernie w długim pociągu, jeśli używany jest więcej niż jeden. Randgust tworzy zestaw samochodowy-ducha, a Reality Reduced ma film o tym, jak go złożyć.

    Porady

    • Zawsze buduj swój układ na warstwach pianki z największą liczbą ścieżek w środku elewacji zwrotnicy. Wtedy zawsze możesz podzielić swoje oceny, schodząc w dół za ścieżkę i w górę za ścieżkę.
    • Przetestuj swoje pociągi na układzie, zanim przykleisz piankę i tor. Upewnij się, że lokomotywy mogą poruszać się po wszystkich zakrętach i nachyleniach, ciągnąc żądaną liczbę wagonów.
    • Jeśli Twoje ulubione pociągi nie mogą jeździć po układzie, przemyśl swój projekt. Zawsze istnieje rozwiązanie, ale czasami znalezienie go zajmuje trochę czasu.