alexpaillon / Getty Images
Ciała o niskim ogniu są definiowane przez temperaturę, w której glina dojrzewa, ogólnie uważana za pomiędzy stożkami 09 i 02 (1700 i 2000 stopni F lub 927 i 1093 stopni C). Glinki o niskiej palności mają zwykle dobrą urabialność i zwykle nie kurczą się, nie wypaczają ani nadmiernie nie zwisają. Są jednak bardziej miękkie, co oznacza, że są mniej trwałe i chłoną płyny.
Iły słabo palące dzielą się na dwa rodzaje w zależności od koloru po wypaleniu. Ciała o ciemniejszym kolorze (najczęściej czerwone) oraz ciała z białej i płowej gliny.
-
Glinki ceramiczne czerwone lub ciemne
Ciemniejsze gliniane ciała mogą mieć kolor od pomarańczowo-czerwonego do ciemnobrązowego, przy czym najczęściej występuje czerwony. Ich kolor pochodzi od glin zawierających żelazo, z których korzystały ich gliniane ciała. Żelazo znajdujące się już w glinie działa jak topnik (topienie), który powoduje dojrzewanie gliny w stosunkowo niskich temperaturach. Gliny gliniane topią się w tak niskich temperaturach, że rzadko ulegają całkowitemu zeszkleniu. Z tego powodu wypalony towar będzie nadal wchłaniał płyny. Z tego powodu naczynia funkcjonalne są prawie zawsze szkliwione. Należy jednak wybrać odpowiednie nietoksyczne szkliwa, ponieważ niektóre szkliwa są również słabo chłonne w tym zakresie temperatur.
-
Gliny gliniane białe lub wzmocnione
Ze względu na zwiększone zainteresowanie wypalaniem w niskich temperaturach, opracowano nowe odmiany nisko-ogniotrwałych korpusów glinianych. Te gliniane bryły otrzymały również etykietę „gliniane naczynia” ze względu na fakt, że dojrzewają w zakresie temperatur glinianych.
Pomysł nisko wypalających się białych glinianych ciał w rzeczywistości zaczął się jeszcze w Europie, kiedy fabryki ceramiki zaczęły próbować powielać porcelanę, która stała się dostępna we wschodniej Azji. Te bryły gliniaste wymagały dużych ilości topników, aby obniżyć temperaturę topnienia stosunkowo czystych mieszanin kaolinu i gliny kulkowej. Dzisiejsze białe ciała nadal składają się w połowie z gliny iw połowie z dodanego topnika, takiego jak talk.