Biuro Grawerowania i Drukowania: Departament Skarbu USA
Stany Zjednoczone po raz pierwszy wydrukowały banknoty dwudolarowe w dużym rozmiarze (około 7-3 / 8 "na 3-1 / 8") w 1862 r. National Bank Note Company wygrawerował zarówno płyty czołowe, jak i tylne serii . Na twarzy Aleksandra Hamiltona znajduje się seria ozdobnych zwojów z nominałem „2” widocznym w każdym rogu.
Środek płyty tylnej zawiera dwa koncentryczne okręgi po 2, zawierające oświadczenie o wykupie „Niniejsza notatka jest PRZETARGIEM PRAWNYM dla wszystkich długów publicznych i prywatnych, z wyjątkiem ceł importowych i odsetek od długu publicznego i jest należna w ramach spłaty wszystkich KREDYTÓW udzielonych Stany Zjednoczone."
Pierwszy banknot dwudolarowy wyprodukowany w Stanach Zjednoczonych w 1862 roku National Numismatic Collection, National Museum of American History
Historia weksla dwudolarowego
W latach dwudziestych XX wieku otrzymanie banknotu dwudolarowego uznawano za szaleństwo. Wiele kasyn i torów wyścigowych zabrania wypłacania im pieniędzy za obstawianie. Wraz z rozwojem przemysłu amerykańskiego niektóre lokalne fabryki płaciły swoim pracownikom dwudolarowe rachunki, aby byli oni wydawani lokalnie, aby zilustrować miejscowym kupcom znaczenie ich branży.
Na przestrzeni lat Departament Skarbu Stanów Zjednoczonych sporadycznie zmieniał projekt. Jednym z najpopularniejszych wczesnych numerów jest projekt „Lazy Deuce” z 1875 roku. Na przedniej stronie banknotu znajdują się dwie duże ozdobne strony umieszczone w widocznym miejscu w prawym górnym rogu. Drugim popularnym numerem była seria srebrnych certyfikatów „Notatki edukacyjne” z 1896 roku. Notatki te zawierały serię bogiń z epoki wiktoriańskiej (handel i manufaktura) otoczonych ozdobnymi dziełami sztuki, architekturą i innymi projektami z epoki wiktoriańskiej.
Departament Skarbu zaczął wydawać małe dwu-dolarowe bony (6,14 "na 2,6") w 1928 r. Na twarzy znajduje się bardziej tradycyjny układ z portretem Thomasa Jeffersona pośrodku. Na odwrocie notatki znajduje się dom Jeffersona, Monticello, otoczony ozdobnymi przewijakami i dziesięcioma różnymi stwierdzeniami dotyczącymi nominału. Na przestrzeni lat dokonano kilku drobnych zmian w projekcie. Departament Skarbu wstrzymał produkcję w 1963 roku.
Departament Skarbu wskrzesił dwudolarowy banknot na 200-lecie Stanów Zjednoczonych począwszy od 1974 r. Wygląd dolara pozostał zasadniczo taki sam, jak we wcześniejszych małych banknotach. Jednak odwrotna strona banknotu dwudolarowego została przeprojektowana i zawierała panoramiczną winietę Deklaracji Niepodległości z 1776 r. Opartą na słynnym obrazie Johna Trumbulla.
Od wieków dwudolarowy banknot był plagą amerykańskiego systemu bankowego. Te ustawy nigdy nie były szeroko rozpowszechniane i nigdy nie zostały zaakceptowane przez amerykańską opinię publiczną. W większości szuflad kasowych nie ma nawet miejsca na kasę. Jest jednak kilku kolekcjonerów banknotów, którzy specjalizują się w zbieraniu banknotów dwudolarowych.
Nota edukacyjna Stanów Zjednoczonych (seria 1896) Silver Certificate Bureau of Engraving and Printing: US Department of the Treasury
Określanie wartości weksla dwudolarowego
Podobnie jak w przypadku monet, o wartości banknotu dwudolarowego decyduje kilka czynników. Główne dwa czynniki to rzadkość i popyt. Większość banknotów dwudolarowych ma bardzo niskie nakłady, ponieważ nie były one zbyt popularne wśród amerykańskiej opinii publicznej i nie były szeroko rozpowszechniane. Jednak większość ludzi uważa, że dwudolarowy banknot jest cenny i zwykle je ratuje. Dlatego istnieje duża podaż dobrze zachowanych banknotów dwudolarowych.
Z drugiej strony banknoty dwudolarowe nie są popularne wśród kolekcjonerów banknotów. Dlatego popyt jest niski, podczas gdy podaż jest wystarczająca, aby sprostać wymaganiom kolekcjonerów banknotów. Dodatkowe premie są przenoszone na banknoty, które mają gwiazdkę w numerach seryjnych. Wreszcie, przy wycenie dwudolarowego banknotu brane są pod uwagę podpisy urzędnika skarbu i wydawanie oddziałów Rezerwy Federalnej.
Ile wart jest dwudolarowy banknot?
Większość dużych dwu-dolarowych banknotów wydanych w latach 1862-1918 jest bardzo zbywalnych i wartych co najmniej 100 dolarów w dobrym stanie. Nieobcyrowane banknoty o dużym rozmiarze są warte co najmniej 500 USD i mogą wzrosnąć do 10000 USD lub więcej.
Dwudolarowe banknoty o małym rozmiarze są bardziej powszechne i należą do następujących kategorii:
| Średnie małe wartości weksli dwu-dolarowych | ||
|---|---|---|
| Seria | W obiegu | Uncirculated |
| 1928 | 60 $ | 100 $ |
| 1953 | 10 USD | 25 $ |
| 1963 | 9 USD | 20 $ |
| 1976-dzisiaj | Wartość nominalna | 5–10 USD |
Zbieranie banknotów dwu-dolarowych
Zebranie kolekcji banknotów dwudolarowych jest bardzo przystępne dla początkującego kolekcjonera. Zacznij od nabycia nowoczesnego numeru wydanego między 1976 a dniem dzisiejszym. Należą do nich serie 1976, 1995, 2003, 2003A, 2009 i 2013. Zbieranie po jednej z każdej serii jest możliwe nawet przy skromnym budżecie.
Następnie zdobądź wczesne notatki z małych serii z każdej serii. Obejmuje to lata 1928, 1953 i 1963. W ramach każdej serii znajdują się podserie z zakresu od A do G.
Średni i zaawansowani kolekcjonerzy będą próbowali zebrać kolekcję dwu-dolarowych banknotów o dużych rozmiarach, począwszy od serii z 1862 r. Biorąc pod uwagę rzadkość i zapotrzebowanie na te banknoty, może być wymagany budżet zbiorczy obejmujący pokaźne środki.