Avis Nugroho / EyeEm Getty Images
Jeśli robisz mydło na sprzedaż, ważne jest, aby odpowiednio je oznakować. Konsumenci chcą nie tylko wiedzieć, co znajduje się w kupowanym produkcie, ale ważne jest, aby przestrzegać norm branżowych.
Wymagania dotyczące etykietowania mydła
Aby Twoje mydło mogło być postrzegane jako mydło w oczach rządowych przepisów dotyczących etykietowania, musi być prawdziwym mydłem - co oznacza, że składa się głównie z olejów i ługu. Ponadto nie może zawierać żadnych oświadczeń kosmetycznych, takich jak „nawilżający”, „złuszczający” czy „dezodoryzujący”. To musi być tylko mydło. Obejmuje to również topienie i polewanie baz mydlanych.
Mydło podlega jurysdykcji Komisji ds. Bezpieczeństwa Produktów Konsumenckich, która wymaga umieszczenia na etykiecie następujących elementów:
- Napis na opakowaniu, który identyfikuje produkt jako „mydło”
- Waga netto produktu
- Nazwa i adres Twojej firmy
Składniki mydła
Technicznie nie musisz wymieniać składników. Wystarczy oznaczyć go „mydłem”, powiedzieć, ile waży i gdzie znaleźć swoją firmę. Ale aby sprzedawać i prowadzić dobry biznes, musisz dać ludziom to, czego chcą - a oni chcą wiedzieć, co jest w tego typu produktach. Jest to prawdopodobnie główny powód, dla którego Twoi potencjalni klienci kupują ręcznie robione mydło. Dlatego większość producentów mydła umieszcza składniki na etykietach.
Jeśli masz zamiar wymienić składniki, wymień je zgodnie z wytycznymi FDA: wymień składniki w kolejności malejącej (procent całkowitej formuły) i użyj najczęściej akceptowanych standardowych nazw branżowych.
Możesz wymienić zapach jako po prostu „zapach”, a na końcu listy składników możesz podać w dowolnej kolejności wszystkie składniki, które stanowią mniej niż 1 procent całej formuły.
Lista składników przed i po
Jeśli planujesz wymieniać składniki, możesz wybrać listę składników przed przetworzeniem lub przetworzonych składników po zmydleniu lub produkcji mydła.
Składniki, które wkładasz do mydelniczki, w przeciwieństwie do balsamów lub kremów, przechodzą reakcję chemiczną. Dosłownie składniki, które dodajesz, nie są tymi samymi składnikami, które powstają. Na przykład przepis na Castile Soap Ann Bramson zawiera:
- 9,6 uncji Oliwa z oliwek
- 22,4 uncji łój wołowy
- 10,5 uncji woda
- 4,2 uncji ług
- 1,4 uncji olejku zapachowego
Możesz wymienić te składniki, takie jak łój wołowy, woda, oliwa z oliwek, wodorotlenek sodu i zapach, które są składnikami przed procesem. Alternatywnie, możesz wymienić składniki takie jak łój sodu („sól” wytworzona z połączenia łoju i ługu), woda, oliwka sodowa („sól” powstała z połączenia oliwy z oliwek i ługu), wołowina łój (w mydle wciąż pozostaje trochę z powodu przetłuszczenia), oliwa z oliwek (tak samo z przetłuszczania), gliceryna i zapach.
Zobacz różnicę? W pierwszym wymieniasz oryginalne składniki, w tym ług (wodorotlenek sodu). W drugim są to składniki takie, jakie faktycznie znajdują się w mydle po zakończeniu procesu zmydlania. Zauważ, że w drugim nie ma ługu ani wodorotlenku sodu.
Najlepiej jest wymienić składniki w możliwie najbardziej przejrzysty i najłatwiejszy do zrozumienia sposób, co zwykle jest pierwszą opcją, wymieniając składniki w takim stanie, w jakim były przed procesem zmydlania.
Lista składników hybrydowych
Tworząc listy składników, niektórzy producenci mydła stosują rodzaj hybrydy dwóch wymienionych powyżej metod. Na przykład w przypadku tego samego przepisu na mydło kastylijskie możesz zobaczyć zmydlony łój wołowy i oliwę z oliwek, wodę, glicerynę i zapach. Teoretycznie jest poprawne, ponieważ wymienia składniki. Głównym powodem, dla którego ludzie używają tej listy, jest to, że nie chcą wymieniać wodorotlenku sodu jako składnika i nie wiedzą, jak go oznaczyć w bardziej skomplikowany drugi sposób.