Elizabeth Kutchey / Getty Images
Co myślisz, gdy słyszysz słowo turkus? Może przyjść na myśl południowo-zachodnia część Ameryki, gdzie turkus był częścią tradycji rdzennych Amerykanów od tysięcy lat. Ale turkus był wydobywany w wielu miejscach na całym świecie, a przezroczysty niebieski perski turkus jest uważany przez wielu za jeden z najlepszych przykładów tego klejnotu.
Kopalnie w Indiach produkują zielony turkus, a chińskie kopalnie sprzedają obecnie przemysł jubilerski duże ilości turkusu w różnych kolorach - należy pamiętać, że duża część tego turkusu została barwiona lub poddana obróbce w inny sposób. Kopalnie w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych, wiele rodzinnych, dają turkus o różnych kolorach i właściwościach.
Świerk / Chelsea Damraksa
Tworzenie
Turkus tworzy się, gdy woda przenika przez skały zawierające miedź, aluminium i inne minerały. Następuje reakcja chemiczna, w wyniku której powstają osady tego, co nazywamy turkusem. To uproszczony sposób opisania procesu, który trwa miliony lat i ma miejsce tylko wtedy, gdy zbiegają się złożone warunki.
Różne kolory
Błękit turkusowy jest wzmocniony, gdy obecna jest miedź. Jeśli obszar, w którym tworzy się turkus, zawiera więcej aluminium, turkus zmieni kolor na zielony. Gdy obecny jest cynk, złoża mają żółto-zielony kolor, rzadką kombinację, którą do tej pory znaleziono tylko na kilku obszarach, w tym w kopalniach Carico Lake i Blue Ridge w Nevadzie.
Ciemne oznaczenia
Ciemne żyłki i inne ślady to matryce, fragmenty skały, z której „wyrósł” turkus. Kiedy kamienie są cięte, część matrycy pozostaje związana z turkusem. Ilość obecnej matrycy jest różna, podobnie jak jej kolor, ponieważ turkus może tworzyć się w różnych typach skał.
- Czarna matryca może być pirytem żelazowym
- Żółta matryca może być ryolitem
- Brązowy to prawdopodobnie tlenek żelaza
- Termin „pajęczyna” odnosi się do kamieni z rozłożonymi cienkimi liniami matrycy
Czy to twardy kamień?
Twardość turkusu używanego do biżuterii waha się zwykle od 5 do 6 w skali twardości mineralnej Mohsa. Najtwardszy turkus zwykle znajduje się najbliżej powierzchni ziemi, gdzie miał szansę wyschnąć lub zestalić się. Bardziej miękki turkus jest jak kreda - zbyt miękki i porowaty, aby go używać, chyba że zostanie poddany obróbce.
Typowe zabiegi
Aby stworzyć ustabilizowany turkus, w pory kamienia wprowadza się żywicę epoksydową lub inną substancję. Po zabiegu nie jest już porowaty, a kolor pozostaje niezmieniony w czasie.
Stabilizacja pozwala projektantom na użycie gorszej jakości turkusu, który w innym przypadku mógłby nie nadawać się do biżuterii.
Większość turkusów występujących w dzisiejszej biżuterii została w jakiś sposób poddana obróbce lub ulepszona i nie ma w tym nic złego, o ile wiesz o zabiegach przed zakupem i zapłacisz odpowiednią cenę za kamień. Gdyby projektanci biżuterii mogli polegać tylko na wysokiej jakości, naturalnym turkusie, wysokie ceny uniemożliwiłyby wielu z nas posiadanie tego klejnotu.
Naturalny turkus
Naturalny turkus mógł zostać oszlifowany i wypolerowany, ale nie dokonano żadnych sztucznych zmian w klejnotach. Kolor może się zmieniać z biegiem czasu, gdy olejki do ciała i inne źródła wilgoci są wchłaniane przez kamienie, tworząc piękną patynę.
Tylko wysokiej jakości turkus może być używany w stanie naturalnym.
Wskazówki dotyczące pielęgnacji
Ostrożnie obchodź się z turkusową biżuterią, aby uniknąć zarysowania kamieni. Nie przechowuj biżuterii turkusowej z twardszymi kamieniami szlachetnymi lub innymi materiałami, które mogą ocierać się o turkus i powodować uszkodzenia.
Trzymaj turkus z dala od wysokiej temperatury i chemikaliów, takich jak oleje, perfumy i domowe środki czyszczące. Nawet stabilizowany turkus może zostać dotknięty ciągłym bombardowaniem chemikaliami.
Wyczyść swój turkus w ciepłej, mydlanej wodzie i natychmiast wysusz miękką szmatką. Unikaj używania komercyjnych środków do czyszczenia biżuterii.