Nie ma nic nowego w nostalgii. Projektanci mebli często odwołują się do pomysłów z poprzednich okresów, inspirują się nimi lub po prostu kradną. Tendencja ta była szczególnie silna w XIX wieku, kiedy to następowała fala stylów odrodzenia, kiedy producenci mebli systematycznie łupili przeszłość w poszukiwaniu pomysłów. Często ich interpretacje były tylko niejasne podobieństwo do fragmentów z rzeczywistego okresu - ale wtedy ich klienci chcieli inteligentnych mebli, a nie lekcji historii.
Ponieważ style odrodzenia w dużym stopniu nakładały się na siebie, zarówno pod względem czasu, w którym były modne, jak i stosowanych elementów projektu, autorytety często nie zgadzają się co do dokładnych dat, w których każdy styl kwitł. Poniższe okresy odzwierciedlają zgodność co do epok.
-
Styl egipskiego odrodzenia, 1800-1820
Musée national des Châteaux de Malmaison et Bois Préau
Starożytność zyskała popularność już na przełomie XIX i XX wieku. Ale podboje Napoleona Bonaparte w Egipcie wywołały manię motywów i sylwetek, które szczególnie odzwierciedlały cywilizację Nilu: faraonów, barki, sfinksy. Egyptiennerie, jak nazywali to Francuzi, jest składnikiem całego stylu Empire (nazwanego tak od panowania cesarza Napoleona).
-
Grecki styl odrodzenia, 1800-1850
Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie
Wraz z Egiptem meble empirowe splądrowały style (stoły monopodium, krzesła klismos) i motywy (liry, kariatydy) ze starożytnej Grecji i Rzymu. Podczas gdy okres Imperium trwał przez większą część pierwszej połowy XIX wieku, termin Odrodzenie Grecji - znany również jako klasycyzm - często odnosi się bardziej szczegółowo do końca tego okresu, kiedy meble stały się cięższe i mniej zdobione - wpływ antyków bardziej w ogólnym kształcie niż w dekoracji lub motywach.
-
Styl odrodzenia rokoko, 1845-1865
Ceny4Antiques.com
Meble z okresu odrodzenia rokoko sięgają połowy XVIII wieku i panowania Ludwika XV. Wykonane z orzecha, mahoniu lub palisandru stoły, krzesła i sofy mają nogi kabrioletu i często mają naturalistyczne rzeźby owoców, kwiatów i liści. Rządzone zaokrąglone kształty: fronty komód często mają kształt serpentynu, a rogi są zaokrąglone; Szuflady zdobią rzeźbione w liściach lub owocach uchwyty. Stolarzem, który umieścił Rococo Revival na mapie, był John Henry Belter, nowojorski producent, który stosował technikę laminowania drewna - zwykle palisandru - a następnie formowania go w zwoje i krzywe tak ukochane przez osiemnastowiecznych francuskich projektantów - choć mogli uznał, że jego hojne wykorzystanie ich jest trochę de trop.
-
Renesansowy styl odrodzenia, 1860-1885
Neal Auction Co. / Prices4Antiques.com
Atrybuty stylu renesansowego odrodzenia to toczone i żłobkowane nogi, podniesione lub wpuszczane panele, mocno rzeźbione zwieńczenia i grzebienie, wstawione marmurowe blaty i narożniki z wyciętymi ciasteczkami. Wiele elementów jest dodatkowo ozdobionych czarnymi i złotymi nacięciami, intarsjami i oprawami z brązu lub mosiądzu. Te prace były często gigantyczne - idealne dla wiktoriańskiej filozofii „więcej znaczy więcej”. Preferowanym drewnem był orzech, tak jak w XVI wieku - i to było najdokładniejsze w tym stylu odrodzenia, który również mocno zapożyczał z XVII-wiecznego baroku i wcześniejszego gotyku.
-
Styl neogotycki, 1845-1890
Neal Auction Co. / Prices4Antiques.com
Równolegle z renesansowym stylem renesansowym - i zawierającym wiele takich samych elementów, myląco - był styl gotycki. Spiczaste szczyty, kolczaste pilastry, łuki i motywy rozet zwykle wyróżniały styl - nawet jeśli te elementy oryginalnie zdobiły średniowieczne katedry, a nie meble.