Pamela Y. Wiggins
Jeannette Bottle Works rozpoczęła działalność pod koniec 1880 roku w Jeannette w Pensylwanii. W 1898 roku firma przekształciła się w Jeannette Glass Company. Podobnie jak wiele innych podmiotów zajmujących się wyrobami szklanymi, ta firma wcześnie koncentrowała się na szkle użytkowym i produkowała szeroki wybór ręcznie robionych butelek, słoików i naczyń do początku XX wieku.
W 1917 roku firma rozszerzyła produkcję o szkło pryzmatyczne. Szkło pryzmatyczne zostało zastosowane zarówno w budynkach biznesowych, jak i mieszkalnych, aby zwiększyć ekspozycję na światło. Ten oddział firmy został sprzedany w połowie lat dwudziestych XX wieku. Ulepszenia wprowadzone w fabryce w tym okresie obejmowały jednak przekształcenie go w obiekt ze szkła prasowanego. Ta zmiana pozwoliła firmie później produkować szkło kuchenne i zastawy stołowe z czasów kryzysu, z których są najbardziej znane.
Szklane Dni Kryzysu
Według artykułu Joyce E. Krupey opublikowanego w Internecie przez National Depression Glass Association, Jeannette Glass Company, jedna z siedmiu głównych firm produkujących szkło Depression, wprowadziła 14 wzorów kolekcjonerskich w okresie od 1928 do 1938 roku. Wśród nich są zawsze popularne wzory Adam i Iris & Herringbone. Inne wzory Jeannette to Hex Optic, Cube (znany również jako Cubist), Floral, Sierra, Doric, Sunflower, Windsor, Doric & Pansy, Swirl, Homespun i Sunburst. Wykonano również szereg zestawów naczyń dla dzieci w różnych wzorach.
Jeannette wyprodukowała również wzór Cherry Blossom, który jest tu wyróżniany, ponieważ był szeroko reprodukowany. Wybrane fragmenty tęczówki i jodełki w krysztale również zostały odtworzone w przejrzysty sposób. Witryna Ruby Lane „Real or Repro” (realorrepro.com) jest dobrym źródłem informacji na temat identyfikacji tych reprodukowanych egzemplarzy.
Kolory zastosowane w szkle Jeannette's Depression różnią się od tradycyjnego różowego, zielonego i przezroczystego do bardziej niezwykłego turkusowo-niebiesko-zielonego koloru zwanego ultramaryną. Wytwarzali nie tylko wzory zastawy stołowej w tych kolorach, ale także szeroką gamę naczyń kuchennych. Ich żebrowany wzór naczyń kuchennych znany jako Jennyware został wykonany w kolorze różowym, przezroczystym i ultramarynowym. Jeannette produkowała również szkło kuchenne i ograniczoną ilość zastawy stołowej z nieprzezroczystego szkła Jadite i Delphite.
Znak wskazujący na kawałek został wykonany Jeannette Glass Company zawierało duże J otoczone kwadratem lub trójkątem, a czasem samotnie. Litera J jest czasami odwrócona na spodzie elementu, ale pojawia się normalnie, gdy jest widziana przez dno szklanki, kielicha lub lodów. Wiele kawałków szkła Jeannette nie zostało oznaczonych, ale można je łatwo zidentyfikować dzięki charakterystycznym wzorom, jak wspomniano powyżej.
Wkład w rynek szkła mlecznego
W latach pięćdziesiątych Jeannette wprowadziła Cameo Glassware składające się z „wykwintnego tradycyjnego stylu w lśniącej mlecznej bieli”, zgodnie ze stroną katalogu opublikowaną w Collector's Encyclopedia of Milk Glass przez Billa i Betty Newbound. Konkurując z wieloma innymi firmami, ich miski, kompoty i przykryte naczynia wyglądały podobnie do tych wytwarzanych przez Westmoreland i Fenton, chociaż wyroby ze szkła mlecznego Jeanette nie były tak obfite pod względem ilości produkowanych w różnych wzorach.
Najpopularniejszym mlecznym kieliszkiem Jeanette z kolektorami jest linia Shell Pink firmy. Stworzona przez krótki czas pod koniec lat 50. kolekcja ta zawierała wiele różnych wzorów i kształtów pleśni w jasnoróżowym mlecznym szkle. Podczas gdy Fenton, Fostoria i Cambridge również miały swoje wersje różowego nieprzezroczystego szkła podobnego do tego, Jeanette Shell Pink przychodzi na myśl najczęściej, gdy kolekcjonerzy odwołują się do mlecznego szkła z połowy wieku z różowym odcieniem.
Zakończenie epoki w produkcji szkła
Jeannette Glass Company osiągnęła niski poziom produkcji podczas II wojny światowej, ale odbiła się w połowie lat czterdziestych, kiedy wojna się skończyła. Kupili oni McKee Glass Division of Thatcher Glass Manufacturing w 1961 roku i byli znani z obsługi „największego na świecie elektrycznego pieca szklarskiego do topienia żaroodpornego szkła” na początku lat 60-tych, według informacji udostępnionych na Glassian.com.
W 1970 roku nazwa firmy została zmieniona na Jeannette Corporation. Zaprzestali produkcji i zamknęli fabrykę w 1983 roku.