
Celuloid to nazwa handlowa, podobnie jak Band-Aid lub Kleenex, ale termin ten był powszechnie używany przez wiele lat w odniesieniu do rodzaju tworzywa sztucznego wynalezionego w połowie XIX wieku. Służył do wykonywania różnych przedmiotów, które są obecnie kolekcjonowane do około 1940 roku. Jest to produkt z diazotanu celulozy zmieszanego z pigmentami, wypełniaczami, kamforą i alkoholem, aby stworzyć unikalny materiał syntetyczny klasyfikowany jako plastik.
Co to jest celuloid i jak wygląda?
Większość ludzi rozpoznaje bladożółte kawałki z ziarnistością, które w dzisiejszych czasach mają imitować kość słoniową jako celuloid. Celuloid był często nazywany „francuską kością słoniową” w czasach swojej świetności, aby nadać mu nieco bardziej snobistycznego uroku i czasami jest tak oznaczany. Kompozycja nie ma jednak nic wspólnego z prawdziwą kością słoniową zebraną z kłów zwierzęcych. Inne podobne określenie dla celuloidu, Ivory Pyralin, jest czasami umieszczane na tych typach kawałków.
Chociaż bladożółte kawałki są najczęściej rozpoznawane jako ten rodzaj plastiku, w okresie jego użytkowania przybierał wiele form i kolorów. Celuloid był niedrogi, łatwy w obróbce i trwały, gdy był nowy. Jeśli się rozejrzysz, możesz znaleźć uchwyty noży, ozdoby świąteczne, maszynki do golenia, ozdoby do włosów, zestawy kredensów, a nawet biżuterię wykonaną z celuloidu, a wiele z nich jest nadal w dobrym stanie.
Podczas gdy niektóre z tych przedmiotów, zwłaszcza zestawy komód, można znaleźć dość często w zwykłym bladożółtym kolorze, istnieje wiele innych sposobów kolorowania i dekorowania tego plastiku. Weźmy na przykład biżuterię celuloidową.
Niektóre bransoletki celuloidowe ozdobione rzędami kolorowych dżetów mogą być warte kilkaset dolarów za sztukę dla właściwej osoby. To konkuruje z cenami płaconymi za biżuterię wykonaną z innego popularnego plastiku vintage, bakelitu, znanego również jako Catalin. Dla porównania celuloid jest znacznie lżejszy i lżejszy niż Catalin.

Czy celuloid jest niebezpieczny?
Niektórzy kolekcjonerzy nie zdają sobie sprawy, że celuloid jest substancją niezwykle łatwopalną (zwłaszcza, że wykonano z niego pozornie nieszkodliwe przedmioty, takie jak lalki i zabawki) i należy go trzymać z dala od źródeł ciepła. Artykuł na stronie Oregon Knife Club określa tę szkodliwą cechę celuloidu jako powód, dla którego nie był on używany dużo po 1940 roku. Ważne jest również, aby nie przechowywać przedmiotów z celuloidu w miejscu narażonym na ekstremalne upały (np. Strych lub strych okno słoneczne), aby uniknąć spalania.
Nigdy nie używaj testu gorących szpilek do sprawdzenia, czy przedmiot jest celuloidowy. Najlepiej całkowicie unikać tego testu. Jest nie tylko niebezpieczny, jeśli chodzi o wysoce łatwopalny celuloid, ale może również uszkodzić inne rodzaje tworzyw sztucznych, które mają wartość kolekcjonerską. Jeśli chcesz przetestować kawałek, co do którego podejrzewasz, że jest celuloidem, umieść go pod bieżącą gorącą wodą z kranu. Celuloid po podgrzaniu w ten sposób pomija zapach kamfory. Unikaj zamoczenia starych luster i biżuterii z kamieniami; jeśli folia na odwrocie tych przedmiotów już zaczęła się niszczyć, wilgoć może znacznie pogorszyć sytuację.
Zgłaszano również, że produkty celuloidowe emitują opary, które mogą uszkodzić metal, szczególnie ten używany w biżuterii i ostrzach noży, więc nie jest dobrym pomysłem przechowywanie skarbów vintage wykonanych z celuloidu w hermetycznym pojemniku lub zamkniętym w plastikowej torbie, zwłaszcza gdy znajdują się w pobliżu innych przedmiotów, które chcesz zabezpieczyć.
Podsumowując, celuloidowe antyki i przedmioty kolekcjonerskie nie są niebezpieczne, o ile są odpowiednio przechowywane i trzymane z dala od otwartego ognia lub ekstremalnych źródeł ciepła.
Dlaczego niektóre kawałki celuloidu ulegają pogorszeniu
Chociaż celuloid był początkowo trwały jako produkt użytkowy, jedną wadą zbierania tego plastiku jest to, że niektóre kawałki nie trzymają się dobrze z czasem i mogą się wykruszać, pękać i kruszyć. Kolekcjonerzy nazywają to chorobą celuloidową lub zgnilizną celuloidową. I chociaż ostateczna przyczyna tego nie jest znana, odkryli również z przerażeniem, że może łatwo przenosić się z jednej części na drugą.
Witryna Oregon Knife Club zauważa również, że przezroczyste lub jasne przedmioty z celuloidu wydają się być bardziej podatne na to zjawisko. Dlaczego? Przypuszcza się, że środki nadające kolor ciemniejszym partiom celuloidu działają jak spoiwa, dzięki czemu substancja jest bardziej stabilna chemicznie, a tym samym udaremnia lub przynajmniej spowalnia proces niszczenia.
Jeśli masz kolekcję przedmiotów celuloidowych, niezależnie od tego, czy przekłada się to na biżuterię, noże lub przedmioty kolekcjonerskie dla fryzjerów, takie jak brzytwy, pamiętaj, aby od czasu do czasu je badać, aby upewnić się, że żaden nie jest kruchy lub nie wykazuje śladów pękania lub łuszczenia się. Jeśli tak, czas pożegnać się z resztą swojej kolekcji.
Kawałki w dobrym stanie należy przechowywać w miejscu, w którym mogą oddychać. Uważaj, aby nie dotykały się, aby uniknąć przenoszenia zgnilizny celuloidowej z kawałka na kawałek, jeśli pojawi się w Twojej kolekcji.