Niezależnie od tego, czy kupujesz, czy sprzedajesz monety, możesz zwiększyć swoją przewagę podczas negocjacji z dealerami monet, rozumiejąc, jak działa rynek monet za kulisami. Jednym z największych problemów, które widzę jako obserwator rynku zbierania monet, jest duża przepaść między tym, czego przeciętny konsument oczekuje od sprzedawcy monet, a tym, co przeciętny sprzedawca monet powinien zapewnić konsumentowi. Większość tych różnic sprowadza się do zaufania.
Przeciętny konsument uważa, że może zaufać sprzedawcy monet, że dokona uczciwej wyceny i zapłaci uczciwą cenę za monety, które sprzedaje. Przeciętny sprzedawca uważa, że słusznie jest zapłacić najniższą możliwą cenę za monety, aby zmaksymalizować swój zysk i że to konsument musi odrobić pracę domową. Na szczęście, gdy znajdziesz ten artykuł, będziesz na znacznie lepszej pozycji w kontaktach z handlarzami monet.
Phongphan Supphakankamjon / EyeEmOmówienie działalności związanej z handlem monetami
Istnieją dwie główne kategorie sprzedawców monet - hurtownik i detalista. Hurtownik agresywnie stara się wprowadzać nowe materiały na rynek i często bierze udział w pokazach monet, lokalnych aukcjach i oferuje reklamy kupna monet. Większość tego materiału jest sprzedawana hurtowo dealerom detalicznym. Innymi słowy, będą kupować monety od prawie każdego, ale sprzedają swoje monety tylko innym dealerom. Niestety, dealerzy ci muszą płacić niższe ceny, aby osiągnąć zysk ze swojej sprzedaży.
Detaliczny handlarz monetami większość swoich zapasów pobiera od hurtowników. Chociaż sprzedawcy detaliczni monet mogą również uczestniczyć w pokazach monet i kupować lokalnie, większość jego dochodów biznesowych pochodzi z obsługi klientów kupujących pojedyncze monety. Tego typu krupier jest bardziej skłonny zapłacić wyższą cenę za twoje monety, ponieważ nie muszą one przejść przez dwa zestawy rozdań, zanim zostaną sprzedane. Ale uważaj, niektórzy lokalni dealerzy są również często najgorszymi oszustami! Dzieje się tak, ponieważ więksi dealerzy z większym prawdopodobieństwem należą do organizacji, które wymagają od nich przestrzegania Kodeksu Etycznego, takich jak Amerykańskie Stowarzyszenie Numizmatyczne lub Gildia Zawodowych Numizmatów. Najważniejszą kwestią, którą musi wziąć pod uwagę każdy, kto kupuje lub sprzedaje monety, jest regres. Jakie masz środki odwoławcze, jeśli coś pójdzie źle?
Nie oznacza to, że wszyscy handlarze monetami są złodziejami i oszustami. Przeciwnie. Zdecydowana większość handlarzy monetami przestrzega szeregu etyki i moralności, aby zapewnić sobie przyszłe interesy. Jednak jest rzeczą oczywistą, że jest kilka zepsutych jabłek, które mogą zniszczyć twoje zaufanie do hobby zbierania monet.
Ceny hurtowe monet
Jednym z najlepszych sposobów, aby uzbroić się przed sprytnym handlarzem monet, jest znajomość cen hurtowych, które płaci za swoje monety. Bardzo szeroko stosowanym standardem w monetach amerykańskich jest biuletyn dla sprzedawców monet, który jest drukowany na szarym papierze i ukazuje się co tydzień. Ludzie nazywali to również „szarą kartką” lub „CDN”.
Większość profesjonalnych handlarzy monetami subskrybuje tę publikację, w której podano ceny hurtowe wszystkich głównych typów monet amerykańskich i monet okolicznościowych. Zawiera również ceny zestawów mennic, monet w płytkach i banknotów zwanych „zieloną kartką”.
Ważną koncepcją, o której należy pamiętać, omawiając ceny Grey Sheet, jest to, że mówimy o rynku hurtowym. Dwie rzeczy charakteryzują ten rynek: (1) Większość transakcji obejmuje ilości hurtowe, więc ceny nie odnoszą się do pojedynczych monet, oraz (2) Oferty są transakcjami usługowymi o minimalnym zakresie. Nie możesz udać się do sprzedawcy monet, który musi wycenić i sklasyfikować Twoją kolekcję dla Ciebie i oczekiwać, że zapłaci ceny „kupna” Gray Sheet. Jednak szary arkusz powinien dać ci dobre wyobrażenie o tym, ile są warte twoje monety w ogólnym sensie, więc nie sprzedajesz monety o wartości 1000 USD za 200 USD.
Marże zysku dealera monet
Z reguły im bardziej powszechna jest moneta i im niższej klasy moneta, tym wyższa musi być marża zysku (wyrażona jako procent ceny sprzedaży) dla krupiera. Powodem tego jest fakt, że zwykłe monety niskiej jakości są trudniejsze do sprzedania. Innym powodem tej różnicy jest wartość dolara. Jeśli krupier kupi od ciebie zwykłą datę, szeroko rozpowszechniony 1940 centów pszenicy, może zapłacić ci 2 centy za monetę i sprzedać ją za 5 centów, uzyskując zysk większy niż 100% (ale nadal tylko 3 centy). Ale jeśli kupi kluczową datę, szeroko rozpowszechnioną monetę, taką jak 1931-S Wheat Cent in Good (klasa G-4), może być w stanie zapłacić ci za nią 50 USD, mimo że zarobi tylko 20% kiedy sprzedaje go za 60 dolarów. Różnica polega na tym, że kluczowa moneta 1931-S będzie prawdopodobnie sprzedawać się znacznie szybciej niż 40 centów z 1940 roku. Dodatkowo,wartość dolara była znacznie większa.
Inną ogólną zasadą ustalania cen hurtowych monet jest to, że im cenniejsza moneta, tym mniejsza musi być marża zysku w ujęciu procentowym. Jeśli handlarz monet kupi monetę za 15 000 $ i szybko ją sprzeda za 16 000 $, może uzyskać tysiąc dolarów zysku. Ale jeśli ta moneta jest przywiązana do jego ekwipunku przez długi czas, zanim ktoś ją kupi, jest duża suma pieniędzy, która nic mu nie daje.
Podsumowując, marże zysku dla monet są określane przede wszystkim przez te trzy czynniki:
- Jak szybko można odsprzedać monetę (zapotrzebowanie rynku)
- Jak wysoka jest wartość dolara (nakłady kapitałowe)
- Ogólny stan rynku monet (dynamika rynku)
Dealerzy monet muszą zachować równowagę między tymi czynnikami, aby zachować zyski.
Sprzedawcy monet i zwykłe śmieci
Jednym z powodów, dla których istnieje taka rozbieżność między tym, czego oczekuje przeciętny konsument, a tym, co oferuje dealer monet, jeśli chodzi o publiczne kupowanie monet, jest to, że handlarze monet widzą ogromne ilości pospolitych „śmieci”. Przez „śmieci” mam na myśli zwykłe pensy z pszenicy daktylowej, krążące monety Buffalo Nickels i Mercury Dimes, noszone Washington Quarters i rozprowadzane Franklin and Kennedy Halves.
Ludzie oferują handlarzom monet tak dużo tego typu materiałów, że wielu z nich męczy się ich oglądaniem. Dają takiemu materiałowi pobieżny przegląd i oferują niskie ceny za niego w oparciu o wieloletnie doświadczenie. Zwykle ludzie wyciągali już bardziej wartościowe monety, zostawiając „śmieci”. Klient uważa, że jego monety nie zostały uczciwie wycenione. A co, jeśli krupier przeoczył coś rzadkiego? Czy nie powinien sprawdzić każdej monety, aby być pewnym?
Ludzie, którzy sprzedają swoje monety handlarzom monet, często uważają, że nie zostali potraktowani uczciwie. Krupier może poruszać palcem wokół pudełka lub słoika z monetami przez minutę lub dwie, a następnie złożyć ofertę, która wydaje się zbyt niska. Jeszcze gorsze są przypadki, w których sprzedawca otwiera niebieskie foldery Whitmana, rzuca okiem, a następnie oferuje 9 USD za całą kolekcję. Skąd może wiedzieć, ile warte są monety, skoro nawet nie patrzy najpierw na każdą z nich? Czy on próbuje mnie oderwać?
Realia sprzedaży monet
Jak wyjaśniono wcześniej, handlarze monet widzą ogromną ilość tego, co powszechnie nazywają „śmieciami”. Chociaż te monety mają wartość, są tak często postrzegane na sprzedaż, ale są tak trudne do sprzedania, że handlarz monet niechętnie je kupuje. Na przykład, gdy ktoś przynosi dużą puszkę centów pszennych, większość dealerów przebiega po nich palcami, aby ocenić zakres dat i średnią jakość monet. Jeśli wydaje się, że są to zwyczajne powszechnie używane pszenice w obiegu, dealer zazwyczaj oferuje zryczałtowaną stawkę za partię. Cena ta jest oparta na jego oszacowaniu wagi lub może sprawdzić je przez licznik monet. Cokolwiek robi, zakłada dwie rzeczy:
- Że wszelkie cenne daty zostały już usunięte z partii i
- Jeśli sprzedawca wysłał przeszukane monety, cenne daty są tak rzadkie, że istnieje prawdopodobieństwo, że żadna z cennych monet nie pojawi się w tej partii.
Dlatego płaci za monety cenę „najgorszego scenariusza”. To samo dotyczy większości monet wybitych w XX wieku, niezależnie od tego, czy są to monety Buffalo, dziesięciocentówki rtęci, ćwiartki Waszyngtonu itp. Dealerzy dokonają szybkiej oceny klasy i dat, a następnie złożą ofertę w oparciu o cenę hurtową. Często cena, którą oferuje, jest oparta na wartości monet w sztabkach. Jeśli krupier znajdzie rzadką monetę w partii, to świetnie, ale w większości przypadków tego nie robi, a takie monety nie są warte czasu, jaki zajmuje sprawdzenie każdej z nich.
Jeśli chcesz zmaksymalizować pieniądze, krupier zapłaci Ci za Twoje monety; musisz posortować je w partie i upewnić się, że zgodnie z Czerwoną Księgą usunięto każdą monetę o wartości dziesięciokrotnej lub większej wartości nominalnej. W zależności od typu monety istnieje kilka różnych sposobów sortowania monet, aby zmaksymalizować cenę. W przypadku centów pszenicy pomocne będzie sortowanie ich według dziesięcioleci. Średnio centy pszenicy u nastolatków wynoszą od 15 do 18 centów, w zależności od średniej oceny. W latach dwudziestych centy oznaczają 10 do 12 plus; Centów w latach trzydziestych to od 6 do 8 centów; a centy w obiegu w latach czterdziestych i pięćdziesiątych dwudziestego wieku zwykle wynoszą po 2 centy. Mieszane, niesortowane pszenice kosztują 2 centy za sztukę, a może trochę więcej, jeśli krupier widzi, że zawierają wczesne daty. Sortując je na dziesięciolecia, poprawiłeś swoją marżę zysku. Dalsze sortowanie, na poszczególne lata,może również pomóc, jeśli masz wystarczająco dużo na zrobienie pełnych bułek.
Sprzedaż kolekcji monet
Jeśli masz kompletne kolekcje monet w folderach lub albumach, najlepiej zostawić je w albumie. Ale jeśli chodzi o sprzedaż częściowych kolekcji, pamiętaj, że dealerzy często mogą naprawdę szybko podejmować decyzje dotyczące wartości. Na przykład większość dealerów, którzy kupują monety, widzi co miesiąc dziesiątki tych niebieskich folderów Whitmana. Mogą szybko zerknąć na monety w folderze i ocenić wartość kolekcji na podstawie pustych otworów. Bez tych kilku rzadkich „kluczowych dat” monety równie dobrze mogłyby znajdować się w słoiku lub pudełku po butach, a sprzedawca podaje odpowiednią cenę. Jeśli monety, które widzi w teczce, mają wyższą klasę niż normalna, jego oferta również powinna być wyższa, ale większość ludzi czuje się zlekceważona, gdy handlarze monet po prostu spoglądają na ich kolekcje, a następnie składają ofertę.
Ta sama zasada dotyczy monet w innych folderach, takich jak albumy Dansco i inne rodzaje folderów i albumów na monety. Wystarczy chwila, by ktoś, kto zapamiętał najważniejsze daty, sprawdzi, czy znajdują się one w Twojej kolekcji.
Aby zmaksymalizować zysk ze sprzedaży monet w tych folderach, szczególnie tych w tanich folderach, takich jak typ Whitmana, możesz wyjąć monety z folderu i umieścić każdą w pojemniku na monety 2x2. Zaznacz datę i znak mennicy, jeśli jest, na uchwycie (ale nie zapisuj ocen na uchwycie, jeśli nie wiesz, co robisz).
Zachowaj oddzielną listę wartości Szarej kartki lub Czerwonej Księgi dla każdej monety, którą chcesz sprzedać. Jest coś w monecie we własnym „pojemniku”, co sprawia, że wyróżnia się jako jednostka i chociaż krupier w zasadzie wycenia kolekcję jako jedną partię, prawdopodobnie otrzymasz znacznie wyższą ofertę, niż gdybyś odszedł je w folderze Whitmana. Po części jest to spowodowane psychologią, polegającą na tym, że każda moneta jest jej własną, a nie jako część niekompletnej kolekcji; wydaje się być wart więcej. Ale po części powód jest również praktyczny. Jeśli moneta jest już w 2x2, krupier zaoszczędzi czas i trochę wydatków, które może ci przekazać.
Sprzedaż monet w płytach i 2x2
Jeśli monety są zamknięte w płytkach, najczęściej są warte więcej niż ta sama moneta, która byłaby w tekturowym pojemniku 2 x 2. O ile więcej zależy od jakości płyty. Jeśli jest to płyta PCGS lub NGC, moneta powinna być sprzedawana bardzo blisko ceny „kupna” szarej arkusza, ponieważ ceny te dotyczą monet „niewidocznych”, które zwykle należą do najniższych przykładów w tej klasie. Jeśli płyta to ANACS lub ICG, nadal jest dość solidna, ale nie jest warta tak dużo, jak monety płytowe PCGS i NGC z najwyższego poziomu.
Jeśli moneta znajduje się w innej płycie niż te, zwykle jest warta mniej więcej tyle samo, co gdyby była w formacie 2x2. Najlepszym sposobem na zmaksymalizowanie zysków z monet bez premium i monet 2x2 jest zapoznanie się z Szarym Arkuszem i próba zbliżenia się do ceny „kupna” monet. Znajomość wartości z wyprzedzeniem jest kluczem, ale pamiętaj, że dealer potrzebuje miejsca, aby osiągnąć zysk.
Pod redakcją: James Bucki