imagenavi / Getty Images
Shogi, zwane również szachami japońskimi, cieszy się niesamowitą popularnością w swoim rodzinnym kraju. Ale nie ogranicza się to do japońskiej bazy fanów. Gracze z całego świata grają w Shogi.
Josh Krekeler, sekretarz Amerykańskiej Federacji Shogi, napisał ten elementarz dla tych z nas, którzy są nowicjuszami w Shogi.
Shogi to japońska wersja szachów. Chociaż mają wspólne elementy i zasady strategiczne, w rzeczywistości są to dwie różne gry. Shogi jest znacznie bardziej popularne w Japonii niż szachy w Ameryce. Profesjonalni gracze rywalizują o siedem głównych tytułów przez cały rok, a gry są regularnie transmitowane w telewizji. Niektóre stacje sponsorują nawet własne zawody Shogi dla profesjonalistów.
Shogi zawdzięcza swoją popularność w dużej mierze ekscytacji związanej z „dropami” - zamiast przesuwać bierkę po planszy, możesz dodać zdobytą figurę do swojej armii, upuszczając ją na puste pole. Ze względu na tę zasadę, która odróżnia Shogi od wszystkich innych popularnych gier typu Szachy, większość pionków pozostaje w grze przez całą grę.
Wiele gier kończy się wściekłymi kontratakami, w których jedno tempo daje przewagę. (Znajomy skomentował, że dobrym pomysłem jest obliczenie obrony najpierw w grze w szachy, ale atak ma wyraźną przewagę w Shogi. Możliwe jest zignorowanie ataku przeciwnika, jeśli możesz najpierw wykonać własny atak matujący).
Cel Shogi jest taki sam jak w szachach - mata króla. Plansza do shogi ma wymiary 9x9 kwadratów. Każdy gracz zaczyna z królem, 9 pionkami, 2 złotymi generałami, 2 srebrnymi generałami, 2 rycerzami, 2 lancami, biskupem i wieżą. Wszystkie piony są tego samego koloru, ponieważ niektóre z pionów twojego przeciwnika wkrótce będą walczyć po twojej stronie (i odwrotnie). Ostatnie trzy stopnie po obu stronach obejmują strefę awansu, więc awans jest powszechny.
Każdy kawałek Shogi i jego charakterystyka
Król (Osho)
Porusza się o jedno pole w dowolnym kierunku (identycznie jak szachowy król). Chroń swoje własne i poluj na przeciwników bez litości. Roszada nie jest zakończona jednym ruchem; polega na przesunięciu króla do pozycji, w której jest osłonięty przed atakiem przez skoordynowaną grupę elementów obronnych (budując zamek dobrze jest zostawić otwartą drogę ucieczki „tylnymi drzwiami”).
Złoty generał (Kinsho)
Porusza się o jedno pole w dowolnym kierunku z wyjątkiem ukośnego do tyłu. Złote monety są bardzo mocne i dobre do obrony, ale mają ograniczoną mobilność we wczesnych etapach gry.
Srebrny Generał (Ginsho)
Przesuwa o jedno pole po przekątnej lub do przodu, coś w rodzaju „mini-gonca”. Srebrni są ogólnie bardzo elastyczni i łatwo poruszają się wśród formacji pionków. Kiedy Srebrni awansują, stają się Złotymi i tracą podobieństwo do biskupów.
Rycerz (Keima)
Przeskakuje o dwa pola do przodu i jedno pole w każdą stronę (pomyśl o „T”). Rycerze shogi skaczą jak rycerze w szachach, ale mają tylko dwa możliwe pola, na które można się ruszyć, więc nie są tak cenni na początku gry i muszą być rozwijani ostrożnie. Rycerz, który posuwa się za wcześnie, jest łatwym łupem dla pionka.
Jednak rycerz w ręku może być całkiem przydatny. Rycerze awansują do rangi złotej i muszą awansować, gdy osiągną jeden z dwóch ostatnich stopni.
Lanca (Kyosha)
Lance są jak szczątkowe wieże. Rozpoczynają grę w rogach planszy i mogą przesuwać się do przodu o tyle pól, ile są w stanie. Są jednak ograniczone do swoich plików i nie mogą się cofać. Lance odgrywają ważną rolę w atakach z krawędzi, ale często nie robią nic innego, dopóki nie zostaną schwytane i upuszczone. Lance awansują na złote i muszą awansować, gdy osiągną ostatni stopień.
Pion (Fu)
Pionki poruszają się i zajmują jedno pole prosto do przodu. Nie chronią się nawzajem po przekątnej, więc nie możesz budować łańcuchów pionków, ale rząd pionków wspieranych przez Srebrnego lub Złotego za nimi może stworzyć skuteczną „ścianę”. Pionki awansują na złote, a promowane pionki („żetony”) są szczególnie przydatne, ponieważ są tak potężne, jak złote na planszy. Jednak gdy zostaną schwytani, wracają do prostych pionków.
Biskup
Porusza nieograniczoną liczbę pól po przekątnej, jak biskup szachowy. W Shogi jest tylko dwóch biskupów i rozpoczynają grę, wskazując na siebie nawzajem, więc każda gra zaczyna się od możliwości wymiany gońców. Promowany biskup to koń lub „król-biskup”, który łączy w sobie ruchy króla i biskupa.
Wieża
Porusza nieograniczoną liczbę pól prostopadle, jak wieża w szachach. Wieża jest źródłem większości ataków otwierających, a otwarcia Shogi są generalnie klasyfikowane zgodnie z pozycją wieży w kilku pierwszych ruchach gry.
Awansowanie wieży jest ważnym osiągnięciem ze względu na awansowaną wieżę lub smok jest bardzo potężny i może wyrządzić wiele szkód wrogiemu obozowi przy odpowiednim wsparciu. Smok jest „królewską wieżą”, co oznacza, że może poruszać się jako wieża lub jedno pole po przekątnej.
Zdjęcie użytkownika MakiEni / Getty Images
Nowi gracze w Shogi nie muszą martwić się o przegraną w każdej grze przeciwko bardziej doświadczonemu przeciwnikowi, ponieważ Shogi ma ustalony system handicapów zaprojektowany, aby uczyć początkujących, jak rozwijać atak. Bardziej doświadczony gracz usuwa dwie bierki (wieżę i gońca), cztery bierki (wieżę, goniec i kopie) lub sześć bierków (wieżę, gońca, lance i skoczka). Z powodu swoich kłopotów może wykonać pierwszy ruch, co jest mniejszą zaletą niż pierwszy ruch w szachach, ponieważ na planszy Shogi między armiami jest większa odległość, a tylko wieża i goniec mają znaczną siłę dalekiego zasięgu.
Najlepszym sposobem na naukę Shogi jest znalezienie gracza w swojej okolicy i rozegranie wielu gier na fizycznej planszy. W Europie wydaje się, że w dzisiejszych czasach nie można rzucić kamieniem w Go bez uderzenia gracza Shogi. W Ameryce istnieją aktywne kluby shogi w okolicach Cincinnati, Los Angeles, Waikiki, Chicago, Seattle, Waszyngtonu i Nowego Jorku. W Kanadzie, Vancouver i Ottawa-Hull są kluby Shogi.
Jeśli nie znajdujesz się w żadnym z tych obszarów, możesz również wysłać zapytanie na listę dyskusyjną Shogi. Jeśli nadal nie możesz znaleźć gracza Shogi w swojej okolicy, polecam zasięgnąć informacji w lokalnych klubach szachowych i skontaktować się z Japan-America Society lub japońskim lub międzynarodowym klubem uniwersyteckim.
Jeśli wokół ciebie nie ma wielu (lub jakichkolwiek) innych graczy w shogi, zachęcam do nauczenia kilku przyjaciół i założenia własnego klubu, co jest łatwe do zrobienia, gdy wprowadzisz kogoś w błyskotliwość i piękno gry.
Dobrze jest uzupełnić ogólne instrukcje o samodzielną naukę. Znane mi są trzy angielskie książki Shogi w druku: Shogi: Japan's Game of Strategy (Trevor Leggett), Shogi for Beginners (John Fairbairn) i The Art of Shogi (Tony Hosking).
Książki Leggett i Fairbairn są pisane dla nowych graczy. Uważam, że Shogi dla początkujących jest bardziej użytecznym z tych dwóch. Jeśli chodzi o sztukę Shogi, nie jest przesadą stwierdzenie, że jest ona niezbędna dla każdego anglojęzycznego gracza, który poważnie myśli o shogi. Amatorzy na każdym poziomie znajdą tam wiele satysfakcjonujących materiałów. Jest dostępny na stronie internetowej wydawcy.
Wielkie podziękowania dla Josha Krekelera, sekretarza Federacji Shogi USA, za napisanie tego wprowadzenia do Shogi. Jeśli chcesz się skontaktować z Joshem, wyślij e-mail na adres [email protected].