Reza Estakhrian / Iconica / Getty Images
Stolarze preferują pracę z określonym drewnem, podobnie jak mechanicy samochodowi preferują pracę przy określonych markach lub modelach samochodów. Często jest to kwestia znajomości i komfortu, ponieważ stolarz osiągnął dobre wyniki z określonym drewnem, więc może być skłonny unikać próbowania różnych gatunków drewna liściastego.
Każde drewno liściaste ma swoje tendencje lub, bardziej stosownie dla rzemieślnika, techniki pracy z tym konkretnym drewnem. Może to być szczególnie prawdziwe, jeśli chodzi o wykończenie utworu. Na przykład klon może mieć temperament do wykończenia i jest podatny na kurczenie się z powodu rozszerzania się i kurczenia z powodu sezonowych wahań wilgotności.
Charakterystyka różnych gatunków drewna liściastego
Stolarze wybierają rodzaj twardego drewna na podstawie właściwości drewna i tego, jak pasuje do projektu obróbki drewna.
- Dąb może szybko tępić narzędzia i może pękać lub pękać podczas frezowania oraz może się łatwo spalić, jeśli drewno nie zostanie szybko przesunięte obok narzędzia tnącego. Dodatkowo wygląd gotowego kawałka dębu w dużym stopniu zależy od tego, jak drewno zostało wyfrezowane podczas ścinania drzewa (dąb ćwiartkowy w porównaniu z dębem przetartym na płasko).
- Wiśnia wymaga raczej delikatnego dotyku niż brutalnej siły, aby wbić drewno w pożądany produkt, a uzyskanie jednolitego koloru na kilku różnych deskach może być trudne.
- Topola świetnie sprawdza się przy ogólnych pracach związanych z obróbką drewna i jest idealna do malowanych projektów, ale nie usuwa dobrze plam.
- Ipe, rzadkie drewno liściaste, może powodować problemy z oddychaniem w przypadku wdychania trocin. Ponadto niektórzy uważają, że jest to gatunek lasu deszczowego, którego należy unikać.
Odmiany orzecha włoskiego
Dwa najbardziej znane rodzaje orzecha dostępne do obróbki drewna to orzech angielski i orzech czarny. Pomimo nazwy, angielska odmiana jest najczęściej zbierana z obszarów Kalifornii. Ten rodzaj orzecha ma nieco jaśniejszy kolor niż orzech czarny, który jest niezwykle trwały, dzięki czemu idealnie nadaje się do stosowania w meblach i innych elementach wymagających trwałości. Na przykład orzech był wybranym przez producenta broni Smitha i Wessona do kolby karabinów, strzelb i pistoletów.
Obróbka Drewna Z Orzechem
Dolne pnie czarnego orzecha włoskiego są często duże i mają duży charakter, co sprawia, że przekroje tej części drzewa są idealne na czeczenie. Te sekcje są bardzo poszukiwane przez stolarzy, którzy lubią tworzyć stoły, krzesła i inne specjalne meble z niezwykłych organicznych kształtów.
Pomimo solidnego charakteru gotowego produktu, orzech włoski jest nieco nietypowy dla twardego drewna liściastego, ponieważ dobrze reaguje na zginanie parą. Dodatkowo, dość dobrze zbiera klej, ale wyciek kleju należy natychmiast wyczyścić, ponieważ jeśli klej wyschnie, będzie widoczny na końcowym wykończeniu jako ciemna, prawie kawowa skaza w poplamionym wykończeniu.
Wykończenie Orzech
Orzech ma reputację temperamentu do wykończenia, co oznacza, że uzyskanie długotrwałego wykończenia będzie wymagało nieco więcej pracy niż zwykłe nałożenie bejcy i poliuretanu. Wiele starszych kawałków orzecha włoskiego, które były pierwotnie wykończone olejem lnianym lub olejem tungowym, ma szarawą bladość, co wielu ludzi uważa za nieatrakcyjne.
Orzech może mieć niesamowite wzory słojów, które mimo że są dość ciemne, mogą być niezwykle atrakcyjne, gdy są odpowiednio wykończone. Pierwszym krokiem do pokazania tych wzorów słojów jest odpowiednie przeszlifowanie drewna. Ręczne szlifowanie z ziarnem to najlepszy sposób na masowanie tego twardego drewna, aby wydobyć jego piękne ziarno, pracując z coraz drobniejszymi ziarnami papieru ściernego. Najlepiej odkurzyć lub wydmuchać trociny z porów w drewnie (za pomocą węża powietrza podłączonego do sprężarki powietrza) przed przejściem do następnego drobniejszego papieru. Po przeszlifowaniu bardzo drobnym papierem ściernym (ziarnistość 320 lub wyższym) i przedmuchaniu lub odkurzaniu trocin, lekko podnieść słoje orzecha, wycierając powierzchnię deski wilgotną szmatką. Pozostaw drewno na kilka minut, a następnie lekko przeszlifuj powierzchnię, aby strącić wystające słoje.
Szelak jest powszechnym pierwszym krokiem do wykańczania orzecha włoskiego, ponieważ może stanowić dobrą podstawę do nakładania późniejszych etapów, takich jak plama żelowa lub glazura. Szelak można również mieszać z barwnikami, aby rozjaśnić ciemny orzech.
Nałożyć równą warstwę szelaku i pozostawić do dokładnego wyschnięcia na kilka godzin, a następnie lekko przeszlifować ręcznie (zawsze z ziarnem) przy użyciu bardzo drobnego papieru ściernego, aby usunąć wszelkie przebicia. Odkurz lub zdmuchnij pozostałość po szlifowaniu przed nałożeniem kolejnej warstwy lub żelowej plamy.
Wielu stolarzy lubi nakładać wypełniacz do ziarna, aby podnieść ziarno, co najlepiej byłoby zrobić po kilku warstwach szelaku. Po wytarciu nadmiaru szpachlówki lub plamy, dodatkowe warstwy szelaku lub nawet oleju mineralnego mogą nadać przedmiotowi ładny połysk.